EragonMT2

przez **Pharyroyatt** » wtorek, 3 września 2013, 14:58

przez » wtorek, 3 września 2013, 14:58

przez **CheeviepRence** » wtorek, 12 listopada 2013, 00:20

Najprostsze nieoczywiste. Płynna świat w twórczości Franciszka Orłowskiego Podczas 53. Biennale w Wenecji w 2009, Franciszek Orłowski spontanicznie wykonał akcję „Spadek\", filmując w czasie nurkowania podwodne zakamarki domów. Tytuł biennale, „Making Worlds\", zainspirował go do eksploracji tego, co stanowi dogłębny ułomek miasta natomiast jego historii, jakkolwiek pozostaje zakryte poniżej widzialną tkanką codzienności. Zanurzone w głębinach fundamenty a partery kamienic zyskują w jego wideo groźny charakter, na miarę w filmie grozy. Artysta stworzył obok tym platformę przekazu, odzierając podwodne miejsce spośród tajemnicy, umieścił gdyż projekcję filmową w jednym spośród mieszkań w pobliżu kanału, w którym nurkował. Klucza do tej twórczości trzeba rozglądać się w złożonej relacji, jaką ustala kobieta spośród w szerokim zakresie pojętą nowoczesnością, jako że Orłowski w Wenecji wystąpił w charakterze kogoś na wskroś niezauważalnego, nieobecnego, na marginesie rozgrywającego się spektaklu, jakim jest biennale, ciążące raz za razem z większym natężeniem ku festynowej mnogości. Zanurzył się w ciszę, odnajdując właśnie w ową stronę istotę miasta, którego tkanka jest przecież delikatna, ponieważ osadzona na zalanych fundamentach. Płynność, nieszczelność, trochę nagrobny natura podwodnego świata mogłyby znajdować się metaforę współczesnych stanów umysłu. Zanurzenie poniżej powierzchnię przypuszczalnie być symbolem tego, co wyparte tudzież niechciane, czegoś, o czym lepiej nie mówić.

Określenie twórczości Franciszka Orłowskiego mianem konceptualnej jest uprawnione, niemniej jednak jest owo uproszczenie. Jego realizacje - które on tenże wiąże dość spośród systemem otwartej rzeźby - nie są zaledwie komentarzami aż do pewnych założeń i problemów, tymczasem mają w sobie ogromną dawkę indywidualnej emocjonalności. Orłowski przełamuje schematy myślenia i wobec tego należałoby skupić się na konceptualnym charakterze jego prac, lecz ich najważniejszymi cechami są ulotność tudzież procesualność. Artysta występuje w nich jak poruszyciel zawierający w sobie w rotacja myśli nową jakość, pozwalający materii swoich prac sprawiać samoistnie. Praca Franciszka Orłowskiego jest pracą w terenie, w podobny sposób w sensie przestrzennym, kiedy a przenośnym: teren stanowi w celu niego kompetencja myśli, który jest nieograniczony. Stąd też należy wkładać akcent oraz na atrybut site-specific jego otwartych rzeźb. Prezentowanie jego twórczości w galerii owo zawżdy tylko genealogia konkretnej pracy, która zaplanowana jest na królestwo wychodzący w oddaleniu prócz samą galerię. W pewnym stopniu jego działania mogą kojarzyć się z dziełami Josepha Beuysa, głównie ze względu na cywilny istota wielu jego realizacji. Wydaje się jednak, że Orłowski sytuuje się w trochę innym miejscu: porusza problemy wydarzania się w świecie materii, dokąd wydarzanie jest również transpozycją stanów emocjonalnych wywoływanych dzięki coś czasami doskonale banalnego - natomiast atoli niezupełnie oczywistego. W działaniach polskiego artysty działalność polityczna zarysowuje się na planie dalszym aniżeli u Beuysa, jest wszelako w pracy Orłowskiego duża część wrażliwości na znaki natomiast symbole, na człowieczy cokolwiek tudzież wrażenia fizyczno-psychiczne doświadczane w toku tego bytowania. Chciałoby się bez ogródek skreślić o psychologii zawartej w tych pracach. Śmiesznym jest oczekiwanie, że będziesz przemawiał językiem zrozumiałym dla wszystkich. Ni ludzie, ni muchomory nie mają takiej umiejętności. Jakby natura pomóc mogła jakiś przeciwnie gatunek porozumień, bez mała lecz wciąż w głupocie kryło się wrażenie bezpieczeństwa1. Te słowa Henry Davida Thoureau z pewnością można odnieść aż do prac Orlowskiego, które przed chwilą wprowadzają gatunek zamętu w dyskurs naprawdę zwanej sztuki konceptualnej. Orłowski ufa emocjom w wyższym stopniu aniżeli czystej racjonalności, której orędownikiem jest myśl, koncept, idea. Prezentowana w poznańskiej galerii Stereo armatura „Klimatyzacja\" (2010) złożona była z oryginalnego ula umieszczonego we wnętrzu galeryjnego pomieszczenia oraz połączonego ze światem pozagaleryjnym za pomocą przezroczystej rurki, przez którą pszczoły mogły swobodnie wlatywać tudzież sypać się spośród ula, kontynuując osobisty przebieg pracy. Forma tej instalacji przywołuje rytm skojarzeń powiązanych spośród takimi zagadnieniami jak: inwigilacja, podglądanie, i oraz spośród szerszą refleksją powyżej byciem, które jest siecią powiązań, ekosystemem zaczynającym się przed momentem w ulim gnieździe2.

przez **valedo** » poniedziałek, 7 maja 2018, 14:34

przez **valedo** » piątek, 5 października 2018, 05:00

przez » piątek, 5 października 2018, 05:00

EragonMT2

fifa 14 down

fifa 14 down

orłowski

Re: fifa 14 down

Re: fifa 14 down

Kto przegląda forum